HISTORIA
Zakłady destylacyjne w Ardbeg (region Islay) powstały oficjalnie w 1815 roku, jako firma Johna MacDougalla, w miejscu starej gorzelni. Wcześniej, już w XVIII wieku, co najmniej od roku 1794, nielegalną destylarnię prowadził tu miejscowy gang przemytników, ale służby podatkowe w końcu udaremniły jego działalność.
Rodzina MacDougallów prowadziła gorzelnię w Ardbeg do 1977 roku inne źródła podają datę 1979, następnie wykupił ją kanadyjski koncern Hiram Walker, a po pewnym czasie przeszły na własność Allied Lyons. W latach, gdy zakłady były własnością tych dwóch firm, kilkakrotnie przerywały i wznawiały pracę, często wstrzymywały produkcję, a zarządzający nimi nie zdecydowali się na promowanie whisky z Ardbeg na światowych rynkach, mimo, że trunek zdobył powodzenie wśród lokalnych kupców.
Zakłady odżyły dopiero po wykupieniu ich w 1997 roku przez doskonale prosperującą firmę Glenmorangie. Od tej pory zakładami Ardbeg zarządzał Stuard Thomson, który bardzo cenił sobie ich produkty i do pracy podszedł z entuzjazmem, którego brakowało poprzednim właścicielom. W budynkach i wyposażeniu destylarni przeprowadzono gruntowny remont.
PRODUKCJA
Produkowany w Ardbeg destylat jest bardzo charakterystyczny ze względu na swój torfowy smak i aromat. Do końca lat 70. ziarno jęczmienia było tu suszone torfowym dymem, a pomieszczenie, w którym gorzelnia dokonywała słodowania pozbawiona była wentylatorów sufitowych. Słód absorbował więc torfowy dym. Co prawda słodownia w Ardbeg już nie działa, ale dla zachowania podobnego, torfowego posmaku whisky gorzelnia sprowadza podobny słód z Port Ellen. Poza tym zakłady korzystają ze źródła miękkiej i czystej wody z jeziora Loch Uigeadail. Woda ta przepływa przez torfowiska, co w efekcie nadaje produkowanej z jej użyciem whisky brunatny odcień i torfowy smak.
Obecnie Ardbeg to stosunkowo mało znana whisky z Islay, jednakże na rynku dostępnych jest kilka roczników, m. in. roczniki 1975 i 1978. W Ardbeg można odwiedzić malowniczo usytuowany nad brzegiem morza elegancki ośrodek z restauracją i kawiarnią, udostępniony gościom od 1999 roku. W 1998 roku Ardbeg przyznano tytuł Destylarni Roku. ARDBEG 10yo
Ardbeg Ten jest pełna ogniskowego dymu i morskiego powietrza, z czystą słodyczą nadchodzącą po długim, dymnym finiszu
ARDBEG BLASDA
W języku gaelickim Blasda znaczy “słodka i pyszna”.
Limitowana, nietypowa edycja Ardbega z 2008 roku o niskiej zawartości torfu (8 ppm, podczas gdy edycja 10-letnia to 23 ppm). Zdecydowanie lżejsza i delikatniejsza, niż wszystkie pozostałe edycje, o aromatach owocowych i kwiatowych z dymną otoczką. Niestandardowa jest również niższa zawartość alkoholu (40%) oraz butelka z przezroczystego szkła. ARDBEG UIGEDAIL
Według Jim’a Murray’a – whisky roku 2009.
Intensywny dym z ogniska rozpalonego na nadmorskiej plaży miesza się z aromatami słodowymi i kakao. W smaku bardzo gładka, bogata i skoncentrowana. Ekscytujący atak torfu i smoły łagodzi kojąca tekstura sherry i lukrecji. Posmak dymu i herbatników długo pozostaje na języku. ARDBEG SUPERNOVA
Ze względu na nadzwyczaj wysoką zawartość torfu (ponad 100 ppm) nazywana jest “peat monster”. Oprócz gryzącego dymu, drapiącej soli i duszącej smoły pojawiają się również elementy czekoladowe, cytrusowe i waniliowe. Finish jest długi i intensywny pozostawiający posmak torfu, kakao i chili.
źródło: katalog 2010 Moet Hennessy ; whisky.org.pl
|