Dom winiarski Le Maison Moet powstał prawdopodobnie w 1743 roku, założycielem był Claude Moet. Oprócz odpowiednich cech zarządcy, miał również wiele szczęścia. Po śmierci Ludwika XIV, zaczęto sprzedawać licencję na produkcję wszystkiego, by podreperować budżet Państwa. Prawdopodobnie wtedy wykupił prawo do produkcji szampana i dostarczania go na dwór królewski.
O niebywałym sukcesie jego wina na dworze królewskim zadecydowała jedna z kochanek króla, Markiza de Pompadour, faworyta Ludwika XV, w owym czasie wyrocznia mody i dobrego smaku (a była przecież tylko zwykłą mieszczką i z domu nazywała się Poisson, czyli “ryba”)
To ona powiadała: SZAMPAN TO JEDYNE WINO, KTÓRE SPRAWIA, ŻE KOBIETA STAJE SIĘ JESZCZE PIĘKNIEJSZA, GDY GO SKOSZTUJE. Claude wysyłał jej skrzynie najlepszych szampanów, w uznaniu jej inteligencji i urody, tak naprawdę była to inwestycja w reklamę.
Snobistyczna arystokracja, bogate mieszczaństwo, dworzanie, krewni i znajomi, każdy który mógł sobie pozwolić na duże wydatki – chcieli pić szampana Moet. Dom szampański ledwo wyrabiał się z dostawami. W 1792 roku, po śmierci Claude Moet’a jego wnuk Jean-Remy Moet rozszerzył działalność kupując winnice opactwa Hautvillers, gdzie benedyktyński mnich Dom Perignon dopracował do perfekcji podwójną fermentację tworzenia szampana.
Jean Remy był również merem miasta Epernay i absolutną gwiazdą w historii firmy. Przyjaźnił się z najważniejszymi osobistościami tamtych czasów, obdarowując ich skrzynkami szampana. To on zaczął wysyłać swoje wina na dwory Anglii, Hiszpanii, Belgii, Szwecji i Danii. Zaprzyjaźnił się również z Napoleonem. Zapraszał wielu ważnych gości do ekskluzywnego domu w Épernay, z romantycznym angielskim ogrodem i palmiarnią, podziwiał go m.in.: cesarz Austrii Franciszek II, król Prus Fryderyk Wilhelm II Hohenzollern oraz amerykański prezydent Thomas Jefferson.
Wizyta Napoleon’a I w piwnicach Jean-Remy Moet’a, 26 lipca 1807
Podczas wojny, gdy oficerowi siali spustoszenie w piwnicach Domu Szampańskiego, Jean-Remy pozostał spokojny : “Ci oficerowie, którzy dziś mnie rujnują, przyniosą mi fortunę w przyszłości. Pijąc moje wino, nie zapomną jego smaku i rozsławią go na całym świecie”. Oczywiście miał rację.
17 marca 1814 Napoleon odznaczył Jean-Remy Moet’a Krzyżem Legii Honorowej, „Chcę Pana wyróżnić za zbudowanie tak wspaniałej reputacji francuskich win w kraju i za granicą”
W 1832 roku Jean Remy odchodzi na emeryturę i przekazuję firmę swojemu synowi Victorowi oraz zięciowi – Pierre Gabriel Chandon .
Nazwa zostaje zmieniona na Moet&Chandon, po roku 1842 marka rozprzestrzenia się na cały świat.
Podczas pierwszej wojny firma straciła biura i domy gościnne w trakcie bombardowań. Po wojnie wystartowała z nową marką Dom Perignon.
Kolejnym ciosem była 2 wojna światowa, jednak po zakończeniu szybko stanęła na nogi.
Od 1950 roku stery firmy przejął Hrabia Robert-Jean de Vogue, który przekształcił firmę rodzinna w spółkę akcyjną , a szampan Moet szybko podbijał kolejne rynki i stał się najbardziej rozpoznawanym szampanem na świecie . W 1962 roku firma była pierwszym domem szampańskim notowanym na giełdzie. W tym samym roku Moet wykupił swojego konkurenta a za razem najstarszy dom szampański Ruinart.
Pierwszą inwestycją marki niezwiązaną z branża winiarską był zakup udziałów w Parfums Christian Dior.
W 1971 roku Firma połączyła się z producentem koniaków Hennessy i powstał Moet Hennessy. Decyzja o ekspansji zapadła po ograniczeniu rejonu Szampanii do 34 000 hektarów . Przy tak ogromnym powodzeniu Moeta , ten rejon był zwyczajnie niewystarczający.
Wspólnie oba domu stworzyły niezwykle silną grupę, również finansowo.
W 1973 roku nastąpiła ostateczna fuzja z marką Louis Vitton, by stworzyć najsilniejszą grupę dóbr luksusowych LVMH
„Lunch z ostrygami” Jean Francois de Troy 1735r. – jest to pierwszy obraz przedstawiający butelkę szampana.
