Archeolodzy pracujący w imieniu Forestry and Land Scotland uważają, że dwie XIX-wieczne ruiny znalezione w pobliżu Loch Ard mogły zostać wykorzystywane do nielegalnej destylacji whisky. Ukryte w lesie Loch Ard pozostałości dwóch zagród odkryli przedstawiciele Foresty i Land Scotland po tym, jak lokalne społeczeństwo historyczne oznaczyło ich istnienie.
Oba budynki, zwane Wee Bruach Caoruinn i Big Bruach Caoruinn, posiadające duże suszarnie kukurydzy, były ukryte w lesie Loch Ard, na północny wschód od Loch Lomond, dopóki nie zostały odkryte przez Forestry and Land Scotland (FLS). Lokalni historycy zwrócili uwagę FLS na możliwe znaczenie budynków. Ich wymiary zostały zarejestrowane przez skanowanie laserowe, tworząc model 3D terenu, zanim na początku tego roku przeprowadzono wycinkę drzew drzew.
Archeolodzy uważają, że dowody wskazują na ich wykorzystanie jako nielegalnych gorzelni whisky.
„Farmy Bruach Caoruinn zostały oznaczone przez lokalne społeczeństwo historyczne jako interesujące – ocalałe wąskie budynki są niezwykle długie i są związane z dwoma dużymi piecami do suszenia kukurydzy” -powiedział archeolog FLS Matt Ritchie.
„Położone w stosunkowo niedostępnym obszarze, a jednocześnie blisko Glasgow, w pobliżu wody i przy silnych powiązaniach z wieloma ważnymi rodzinami w dzielnicy, możliwe, że była to ukryta gorzelnia, produkująca nielegalną whisky na początku XIX wieku” – dodał.
Ritchie zaznaczył, że struktury ruin oznaczają, że możliwe jest wyprodukowanie whisky „na skalę przemysłową”. Same wieże zostały porzucone w latach 40. XIX wieku, a w latach 60. XIX wieku popadły w ruinę.
Po Ustawie akcyzowej z 1788 r, która zakazała używania małych destylatorów o objętości mniejszej niż 100 galonów, pojawiło się wiele nielegalnych operacji na małą skalę. Często budowane w odległych lokalizacjach, aby uniknąć wykrycia, gorzelnie były w stanie używać wyższej jakości słodowanego ziarna (bez płacenia podatku) w przeciwieństwie do niesłodowanego surowego ziarna, używanego przez duże komercyjne gorzelnie do obniżania kosztów i unikania wysokiej stawki podatku. Ponieważ nielegalny spirytus został wyprodukowany przy użyciu składników lepszej jakości, po przemyceniu na rynki nizinne, przyniósł wyższą cenę niż alkohol wyprodukowany z licencjonowanych gorzelni.
Jak już wspomniano, farmy zostały porzucone w latach 40. XIX wieku i popadły w ruinę w latach 60. XIX wieku, ale wąskie, pozbawione dachu budynki pozostały zaskakująco nietknięte, chronione przez otaczający je las. Według FLS budynki nie zostały dotknięte wycinką drzew, ale nie ma planów ich dalszej ochrony lub promocji, biorąc pod uwagę ich odległe i niedostępne położenie.
